Tweeduizendtwintig beste wensen

Hier in Nieuwkuijk zegt men kort en krachtig: “De beste wensen!”. Bijvoeglijke naamwoorden als gelukkig, gezegend, gezond, durven we tegenwoordig bijna niet meer uit te spreken. Geluk is een moeilijk te definieren begrip, dat door elke mens op een andere manier wordt ervaren. Geluk is voor de een je heup niet breken als je uitglijdt in de sneeuw, voor een ander is dat een goed bericht van de IND: je krijgt een vergunning, je ouders mogen naar Nederland komen. Gezegend en zalig zijn religieuze termen, die je amper nog hoort, ze klinken wat oubollig en ongeloofwaardig. Maar toch, als je kinderen gezond opgroeien en lekker in hun vel zitten, dan ben je toch maar ‘een gezegend mens’. 

De derde van de drie G’s , die van gezondheid, lijkt in ons leven nog altijd bovenaan op het wensenlijstje te staan. Zelfs boven het afgezaagde genieten, een woord dat voor mij steeds verder in betekenis afneemt. Genieten is tegenwoordig een ware verplichting. Ga je een dagje op stap, dan moet je er ‘vooral van genieten’, een dwingend advies. Gewoon blij of dankbaar zijn, je verwonderen, bewonderen, ze zijn volkomen ondergesneeuwd door het grote GENIETEN. Ik krijg er soms een sik van!

Ik kom nog even terug op onze gezondheid, die we meestal pas gaan waarderen als het eraan begint te schorten. Zo gauw ons lichaam ook maar een beetje begint te haperen, gaan we piepen. Ik heb het niet over ziektes die zo bedreigend zijn dat ze de bodem onder je uitslaan en je leven, of wat daar van over is, volkomen gaan beheersen. Nee, ik bedoel de kwalen die ons allemaal overkomen omdat we ouder worden, of omdat we nog zonodig van alles willen doen. Dan is er in Nederland een uitgebreid netwerk aan zorg, dat weliswaar af en toe kraakt in zijn voegen, maar dat nog altijd veel en veel beter is dan waar ook ter wereld. 

Zelfs mensen die willens en wetens gezondheidsrisico’s nemen, worden zonder enig verwijt stante pede geholpen en verzorgd in de beste ziekenhuizen. De lezer begrijpt vast wel dat ik in deze tijd specifiek doel op de vuurwerkslachtoffers die al dan niet het nieuws halen. Voor ouders die hun kinderen ‘verwennen’ met de meest luxueuze en kostbare vuurwerkpakketten en vervolgens dikke tranen huilen als er een handje of een oogje weggerukt wordt, kan ik geen greintje begrip of medelijden opbrengen. Doe maar lekker je best stoere papa’s, je kroost zal je levenslang dankbaar zijn. 

Een fijne dag, een fijne avond, fijn weekend en ‘helemaal goed’! Je wordt er dagelijks mee om de oren geslagen. Weet je wat, daar kan ik overheen, door iedereen welgemeend een fijn en helemaal goed 2020 toe te wensen.

Annelies